1. چگونه یک پمپ هیدرولیک انرژی مکانیکی را به انرژی هیدرولیک تبدیل می کند؟
الف
پمپ هیدرولیک وسیله ای مکانیکی است که با فشار دادن و انتقال سیال هیدرولیک انرژی مکانیکی را به انرژی هیدرولیکی تبدیل می کند.
ورودی مکانیکی: پمپ هیدرولیک معمولاً توسط یک منبع خارجی مانند یک موتور الکتریکی یا یک موتور احتراق داخلی تغذیه می شود. انرژی مکانیکی از منبع به شفت ورودی پمپ منتقل می شود.
حرکت پروانه یا روتور: شفت ورودی به پروانه، روتور یا مکانیزم پمپاژ دیگری در داخل پمپ متصل می شود. با چرخش شفت ورودی، حرکت چرخشی به مکانیزم پمپاژ می دهد.
مکش سیال: پمپ دارای یک ورودی است که از طریق آن سیال هیدرولیک (معمولاً روغن) به داخل محفظه پمپ کشیده می شود. مکانیسم چرخشی یک ناحیه کم فشار ایجاد می کند و باعث می شود سیال به داخل پمپ کشیده شود.
فشرده سازی سیال: همانطور که پروانه یا روتور به چرخش خود ادامه می دهد، سیال هیدرولیک را در محفظه پمپ فشرده می کند. فشرده سازی سیال باعث افزایش فشار آن می شود.
تخلیه سیال: پمپ دارای یک خروجی است که سیال هیدرولیک تحت فشار از طریق آن تخلیه می شود. سپس سیال تحت فشار آماده ارسال به یک سیستم هیدرولیک برای انجام کار است.
کنترل جهت: برخی از پمپ های هیدرولیک که به پمپ های جابجایی مثبت معروف هستند، با هر چرخش مقدار ثابتی سیال را تحویل می دهند. به عنوان مثال می توان به پمپ های دنده ای و پمپ های پیستونی اشاره کرد. پمپ های دیگر، مانند پمپ های گریز از مرکز، بر اساس سرعت سیال کار می کنند و پمپ های جابجایی مثبت نیستند.
یکپارچه سازی سیستم هیدرولیک: سیال هیدرولیک تحت فشار به خطوط یا شیلنگ های هیدرولیک هدایت می شود و برای به کار انداختن سیلندرها، موتورها یا سایر دستگاه های هیدرولیک در یک سیستم هیدرولیک استفاده می شود. انرژی هیدرولیک برای انجام کارهای مکانیکی مانند جابجایی بارها، بلند کردن، یا ماشین آلات کنترل
2. انواع پمپ های هیدرولیک چیست؟
انواع مختلفی از وجود دارد
پمپ های هیدرولیک ، هر کدام دارای طراحی و اصول عملکرد منحصر به فرد خود هستند.
پمپ های دنده ای: این پمپ ها از چرخ دنده های مشبک برای پمپاژ سیال استفاده می کنند. آنها ساده، جمع و جور و مقرون به صرفه هستند. پمپ های دنده ای برای کاربردهای فشار کم تا متوسط مناسب هستند.
پمپ های پیستونی: پمپ های پیستونی با پیستون های رفت و برگشتی درون سیلندرها برای ایجاد جریان سیال عمل می کنند. آنها قادر به ارائه خروجی های فشار بالا هستند و اغلب در کاربردهای سنگین استفاده می شوند.
پمپ های پره ای: پمپ های پره ای از پره های کشویی برای ایجاد جریان سیال استفاده می کنند. آنها به دلیل عملکرد صاف خود شناخته شده اند و برای کاربردهای فشار متوسط مناسب هستند. پمپ های پره ای با جابجایی متغیر نیز موجود هستند.
پمپ های پیستونی شعاعی: این پمپ ها دارای پیستون هایی هستند که به صورت شعاعی در اطراف یک محور مرکزی قرار گرفته اند. آنها راندمان بالایی ارائه می دهند و اغلب در کاربردهایی که فشار بالا و نرخ جریان بالا مورد نیاز است استفاده می شوند.
پمپ های پیستونی محوری: پمپ های پیستونی محوری دارای پیستون هایی هستند که به موازات محور محرک چیده شده اند. آنها می توانند فشار بالا را فراهم کنند و معمولاً در سیستم های هیدرولیک متحرک مانند تجهیزات ساختمانی استفاده می شوند.
پمپ های دیافراگمی: پمپ های دیافراگمی از یک دیافراگم انعطاف پذیر برای جابجایی سیال هیدرولیک استفاده می کنند. آنها برای کاربردهایی که آلودگی باید به حداقل برسد مناسب هستند و می توانند مایعات ساینده را مدیریت کنند.
پمپ های پیچی: پمپ های اسکرو از اتصال پیچ ها برای حرکت سیال هیدرولیک استفاده می کنند. آنها به دلیل جریان صاف و بدون ضربان خود شناخته شده اند و برای کاربردهای صنعتی خاص مناسب هستند.
پمپ های پریستالتیک: پمپ های پریستالتیک از یک لوله و غلتک انعطاف پذیر برای ایجاد جریان استفاده می کنند. آنها اغلب در کاربردهایی استفاده می شوند که سیال پمپ شده باید از اجزای پمپ جدا شود.
پمپ های گریز از مرکز: در حالی که بیشتر با آب و سایر مایعات مرتبط هستند، پمپ های گریز از مرکز را می توان برای کاربردهای هیدرولیکی نیز تطبیق داد. آنها به نیروی گریز از مرکز تولید شده توسط پروانه چرخان برای حرکت سیال متکی هستند.